rūna, ae,f., a kind of weapon, a javelin or dart. Lit.: runa genus teli significat. Ennius: runata recedit, id est pilata, Fest. p. 263 Mull.: C. Gracchus runis et iis sicis, quas, etc.... nonne omnem rei publicae statum permutavit? Cic. Leg. 3, 9, 20 Mos. N. cr.
— Transf., the runic written character, runes: barbara fraxineis pingatur runa tabellis, Ven. Carm. 7, 18, 19.