Definition of revolvo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2051494
1.
LNS
revolvō, revolvere, revolvī, revolūtus
re, volvo
verb (3rd conjugation)
  1. to roll back
  2. to unroll, unwind
  3. to revolve, return
  4. to come or go back, to revolve, return
  5. to unroll, turn over, read over, repeat
  6. to return
Abbreviations
re-volvo, volvi, volūtum, 3, v. a., to roll back; to unroll, unwind; to revolve, return (class.; esp. freq. since the Aug. per.). Lit. In gen.: Draco revolvens Sese, Cic. poet. N. D. 2, 42, 106: (pelagus) gelidum ab imo fluctum revolvit in partem superiorem, Col. 8, 17, 1: fluctus (hibernus auster), Tac. A. 6, 33: retro Aestum (ventus), Sen. Agam. 487: retro sua fila (Sorores), id. Herc. Fur. 182; cf.: inmites scis nulla revolvere Parcas Stamina, Stat. Th. 7, 774: lapidem, Vulg. Matt. 28, 2.

— Poet.: (pontus) aestu revoluta resorbens Saxa, i. e. from which the waves are rolled back, Verg. A. 11, 627: addiderat Civilis obliquam in Rhenum molem, cujus objectu revolutus amnis adjacentibus superfunderetur, Tac. H. 5, 14: rursus perplexum iter omne revolvens Fallacis silvae, going over again, Verg. A. 9, 391: revoluta aequora, id. ib. 10, 660 Wagn.

— Mid., to come or go back, to revolve, return, etc. (syn. revertor): itaque revolvor identidem in Tusculanum, Cic. Att. 13, 26, 1: ter sese attollens cubitoque annixa levavit: Ter revoluta toro est, fell back, sank back, Verg. A. 4, 691: spissā jacuit revolutus harenā, id. ib. 5, 336: revoluta rursus eodem est, Ov. M. 10, 63 (a little before: relapsa est).

— Poet., of returning time: dies, Verg. A. 10, 256: saecula, Ov. F. 4, 29; cf.: centesimā revolvente se lunā, Plin. 18, 25, 57, ยง 217: saecula revolvuntur, Claud. Phoen. 104.

— In partic., to unroll, turn over, read over, repeat (not ante-Aug.; syn. verso): tuas adversus te Origines revolvam, Liv. 34, 5: taedium illud et scripta et lecta saepius revolvendi, Quint. 11, 2, 41: cum loca jam recitata revolvimus irrevocati, Hor. Ep. 2, 1, 223: antiqua, Sil. 8, 49; Mart. 6, 64, 15; 11, 1, 4.

— Trop. In gen.: in iis, quae denominata sunt, summa paupertas in eadem nos frequentissime revolvit, leads back, Quint. 12, 10, 34: iterum revolvere casus Iliacos, to go through again, to undergo or experience again, Verg. A. 10, 61.

— Mid., to return to any thing; with in: in eandem vitam te revolutum denuo Video esse, Ter. Hec. 4, 4, 69; cf.: in luxuriam, Just. 30, 1, 7: in metus, Sen. Thyest. 418: in ista, Ov. M. 10, 335: animus in sollicitudinem revolutus est, Curt. 4, 10, 31: iterum in pejora revolvi, Sil. 14, 174: rursus in veterem fato revoluta figuram, Verg. A. 6, 449.

— With ad: omnia necessario a tempore atque homine ad communes rerum et generum summas revolventur, Cic. de Or 2, 31, 135: ad patris revolvor sententiam, id. Ac. 2, 48, 148: ad ejus causae seposita argumenta revolvi nos oportet, id. de Or 2, 30, 130: ad illa elementa, id. Rep. 1, 24, 38: ad dispensationem annonae, Liv. 4, 12 fin.: ad vana et totiens irrisa, Tac. A. 4, 9: ad memoriam conjugii et infantiam liberorum, id. ib. 11, 34: ad vitia, id. ib. 16, 18: ad irritum (labor et victoria), id. H. 3, 26: rursus ad superstitionem, Curt. 7, 7, 8.

— With adv.: primum eodem revolveris, Cic. Div. 2, 5, 13: eo, quo minime volt, revolvitur, id. Ac. 2, 6, 18: cum majore periculo eodem revolvuntur, Cels. 7, 26, 2; cf.: eo revolvi rem, ut, etc., Liv. 5, 11.

— In partic., to relate again, repeat; to brood or reflect upon (not anteAug.): sed quid ego haec nequicquam ingrata revolvo? Verg. A. 2, 101: facta, Claud. Laud. Stil. 1, 35: dicta factaque ejus secum, Tac. Agr. 46: iras in animo, id. A. 4, 21; 3, 18: visa, Ov. F. 4, 667 (with secum jussa refert): curas (animus), Sen. Oedip. 764 (with repetit metus).
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right