Definition of revertor
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2051457
1.
LNS
revertor, revertī, reversus sum
verto, revereo
deponent verb (3rd conjugation)
  1. to turn back, turn about
  2. to come back, return
  3. to return
  4. to return, revert
Abbreviations
re-verto (-vort-) and re-vertor (-vort-), versus (-vors-) (inf. paragog. revertier, Phaedr. 4, 18, 14), 3 (the authors of the ante-Aug. per. make the perfect forms, with the exception of the part. reversus, only from the active root, reverti, reverteram, revertisse, etc., Plaut. Am. 3, 2, 28: Cic. Fam. 10, 28, 1; id. Att. 8, 3, 7; id. Phil. 2, 24, 59; id. Div. 1, 15, 27; id. Phil. 8, 10, 28; id. Tusc. 5, 37, 107; Caes. B. G. 1, 8; 1, 31, 2, 29; 2, 14; Sall. C. 37, 11 et saep.: reversus, Cic. Phil. 6, 4, 10; Caes. B. G. 6, 42; Sall. H. 4, 4 Dietsch; but cf.: reversus sum, etc., Vell. 2, 42, 3; Quint. 7, 8, 2; 11, 2, 17; Tac. A. 12, 21; Front. Strat. 4, 2, 8; 4, 5, 17; Val. Max. 5, 1, 1; Nep. Them. 5, 2. But in the present tenses the active form is rare: revortit, Lucr. 3, 1061; 5, 1153, and Pompon. ap. Non. 476, 2; or Com. Rel. p. 201 Rib.: revertebant, Amm. 19, 5, 2; cf. Neue, Formenl. 2, p. 345 sq.; Zumpt, Gram. ยง 209 fin.) [verto], to turn back, turn about; to come back, return (syn.: redeo, revenio). Lit.: clamitant me ut revertar, Plaut. Ps. 5, 1, 30: (Deiotarus) cum ex itinere revertisset ... persaepe revertit ex itinere, Cic. Div. 1, 15, 26 sq.; cf. id. ib. 2, 8, 20: eodem (vultu) semper se vidisse exeuntem illum domo et revertentem, id. Tusc. 3, 15, 31: ita maestus rediit, ut retractus, non reversus videretur, id. Phil. 6, 4, 10: reversus ille, etc., Caes. B. G. 6, 42: (mulier) per propinquos rogata, ut rediret, non est reversa, Quint. 7, 8, 2 et saep.: cum ego a foro revortor, Plaut. Ps. 1, 2, 30: a Fabricio ponte, Hor. S. 2, 3, 36: a Scythiā, Just. 9, 3, 1; 22, 3, 6: reverti ab exsilio, Tac. H. 1, 77; 2, 92; Suet. Calig. 59: a bello, Cic. Ac. 2, 1, 3; Sen. Suas. 2, 8; for which poet.: silvā, Ov. M. 5, 585: jam ad te revortar, Plaut. Aul. 2, 2, 26: ad aliquem, id. Ep. 3, 3, 43; id. Ps. 4, 7, 62; Caes. B. G. 2, 14 et saep.: nisi domum revorteris, Plaut. Men. 2, 1, 31; so, domum, Ter. Heaut. 1, 1, 16 (opp. egredior); 70; 2, 3, 99; Cic. Tusc. 5, 37, 107 (opp. egressi); Hor. Ep. 1, 15, 24 al.: Formias, Cic. Att. 8, 3, 7: Ameriam, id. Rosc. Am. 9, 26: Epheso Laodiceam, id. Fam. 3, 10, 3: hunc in locum, id. Rep. 6, 25, 29: in castra, Sall. J. 58, 7: ad assuetas sibi sedes, Quint. 11, 2, 6: huc, Plaut. Am. 2, 2, 57; 3, 2, 28; Ter. Ad. 4, 1, 9; Cic. Rep. 6, 13, 13 (opp. hinc profecti).

— With double nom.: consules praedā ingenti partā victores reverterunt, Liv. 7, 17.

— Of things: sol inde (sc. a brumalibus flexibus) revortens, Lucr. 5, 616: revertitur idem sol sub terras, id. 5, 658: revertitur luna ad signum quodque, id. 5, 635: multa videbis retro repulsa revorti, id. 2, 130: retroque a terrā cunctā revorti, id. 1, 785: quis neget . . . Tiberim reverti, Hor. C. 1, 29, 12: sol reversus, Manil. 5, 464.

— Trop. In gen., to return: nescit vox missa reverti, Hor. A. P. 390; cf. Quint. 10, 7, 14: leti jam limine ab ipso Ad vitam possint revorti, Lucr. 2, 961: ad superiorem consuetudinem, Cic. Fam. 9, 24, 2: ad illum animum meum pristinum, id. ib. 10, 28, 1: ad sanitatem, Caes. B. G. 1, 42: ad corporis commodum, Cic. Inv. 2, 56, 168: haec ad easdem particulas, Quint. 3, 6, 65: ad Musas, Ov. Tr. 3, 7, 9: ad bonam vitae consuetudinem, Dig. 34, 4, 30: ut reverteretur in gratiam mecum, Petr. 87: poena in caput tuum, Ov. A. A. 1, 340; cf. Tac. H. 3, 31.

— In partic., in speech (after a digression), to return, revert to a theme, etc.: scribam tibi tres libros, ad quos revertare, Varr. R. R. 1, 1, 4: discedo parumper a somniis, ad quae mox revertar, Cic. Div. 1, 23, 47: sed, ut ad propositum revertamur, etc., id. Fin. 2, 32, 104: ut ad me revertar, id. Cael. 3, 6: ad illam puellam exposititiam, Plaut. Cas. prol. 79: proinde ad id revertar, Curt. 7, 1, 26: illuc, Nep. Dion, 4.

— In a comic equivoque: revortor rursus denuo Carthaginem, Si quid mandare voltis aut curarier, Plaut. Poen. prol. 79.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right