Definition of respondeo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2051233
1.
LNS
rēspondeō, rēspondēre, rēspondī, rēsponsus
re, spondeo
verb (2nd conjugation)
  1. to promise, in return
  2. to offer or present in return
  3. to return like for like
  4. To answer, reply, respond
  5. contra aliquem
  6. Th
Abbreviations
rē-spondeo, di, sum, 2, v. a. Lit., to promise a thing in return for something else; to offer or present in return. So, only in a few examples, the phrase par pari (dat.) respondere, to return like for like: par pari respondes dicto, you return tit for tat with your tongue (syn. refero), Plaut. Pers. 2, 2, 41; cf.: istuc serva; et verbum verbo par pari ut respondeas, Ter Phorm. 1, 4, 35; and: paria paribus respondimus, Cic. Att. 6, 1, 23.

— Pass.: provide, si cui quid debetur, ut sit, unde par pari respondeatur, i. e. that there be wherewithal to meet the demand, Atticus ap. Cic. Att. 16, 7, 6; cf. also under II. A. 1, the lusus verbb. with spondeo; and II. B. init.

— In a more general signification. To answer, reply, respond (either to a question, or to any statement or remark, and either in a friendly or hostile signif.); constr. aliquid alicui, ad, adversus, contra aliquem (aliquid). In gen. Lit.: Th. Aliud te rogo. Tr. Aliud ergo nunc tibi respondeo, Plaut. Most. 5, 1, 70; cf. id. Merc. 1, 2, 73.

—Absol.: prius respondes, quam rogo, Plaut. Merc. 2, 3, 119: eā legatione Papirius auditā ... respondit, Liv. 9, 14, 2; 27, 40, 8; 33, 38, 7; Nep. Milt. 1, 4: ille appellatus respondit, Caes. B. G. 5, 36; 5, 41; Cic. Leg. 3, 13, 30; Cic. Verr. 2, 4, 62, § 138; id. Fam. 3, 6, 2; 5, 2, 8; 7, 24, 2; 9, 14, 2.

— So usu. of an oral answer: tibi non rescribam, sed respondeam, Sen. Ep. 67, 2; but also of writing: epistulae, Cic. Att. 9, 9, 1 et saep.; v. infra: ab his sermo oritur, respondet Laelius, Cic. Lael. 1, 5; Plaut. Men. 5, 5, 28: olli respondit rex Albai Longai, Enn. ap. Fortun. p. 2691 P. (Ann. v. 34 Vahl.): cui orationi Caepionis ore respondit Aelius, Cic. Brut. 46, 169: criminibus, id. Planc. 2, 4: supremae tuae paginae, id. Att. 6, 2, 1: cui opinioni, Quint. 4, 4, 1: tam aequae postulationi, id. 7, 1, 47 al.: summā constantiā ad ea, quae quaesita erant, respondebat, Cic. Phil. 1, 1, 2; cf.: arbitrabar me satis respondisse ad id quod quaesierat Laelius, id. Rep. 2, 39, 65: nec absurde adversus utrosque respondisse visus est, Liv. 35, 50; 8, 32: adversus haec imperator respondit, id. 30, 31; 33, 35 fin.

— With acc. of neutr. pron.: illud respondere cogam, to make answer to that, Cic. Cael. 28, 67; cf. id. Vatin. 7, 18; 17, 41: multa contra patronos venuste testis saepe respondet, Quint. 5, 7, 31; 5, 7, 24; cf.: accipe, quid contra juvenis responderit, Hor. S. 2, 3, 233.

— With object-clause: respondent, bello se et suos tutari posse, Plaut. Am. 1, 1, 59; id. Curc. 2, 3, 54; id. Mil. 2, 2, 23; id. Merc. 5, 2. 102 al.

—Introducing a direct answer: cum dixisset, Quid agis, Grani? respondit, Immo vero tu, Druse, quid agis! Cic. Planc. 14, 33; id. Att. 5, 21, 12; id. Inv. 1, 31, 51; id. Tusc. 5, 19, 56.

— In impers. perf.: postquam mihi responsum est, abeo, etc., Plaut. Curc. 2, 3, 57; cf. id. Mil. 4, 2, 93: quid nunc renunciem abs te responsum? Ter. Heaut. 4, 8, 18: sic existimet: Responsum non dictum esse, quia laesit prior, id. Eun. prol. 6.

— In plur.: multa ejus et in senatu et in foro vel provisa prudenter vel acta constanter vel responsa acute ferebantur, Cic. Lael. 2, 6.

— In the sup.: (haec) quam brevia responsu, Cic. Clu. 59 fin.

— In a lusus verbb. with spondeo: Er. Sponden' tu istud? He. Spondeo. Er. At ego, tuum tibi advenisse filium, respondeo, and in return I promise you, i. e. assure you, Plaut. Capt. 4, 2, 119; cf.: fideiussores, qui salvam rempublicam fore responderunt, etc., promised, gave assurance, Dig. 50, 1, 17 fin.

— Trop., to answer, respond, reply to, re-echo, resound, etc.: saxa et solitudines voci respondent, Cic. Arch. 8, 19; respondent flebile ripae, Ov. M. 11, 53; and: respondentia tympana, Stat. Achill. 2, 175: urbes coloniarum respondebunt Catilinae tumulis silvestribus, will give an answer to, i. e. will prove a match for, Cic. Cat. 2, 11, 24.

— In partic. Of lawyers, priests, oracles, etc., to give an opinion, advice, decision, response: quaeris, num juris consultus (sit)? quasi quisquam sit, qui sibi hunc falsum de jure respondisse dicat, Cic. Planc. 25, 62; so, de jure, id. Brut. 30, 113; cf.: de jure consulentibus respondere, id. Mur. 4, 9; in a like signif., also simply jus, id. Leg. 1, 4, 12: facultas respondendi juris, id. ib. 2, 12, 29; id. de Or. 1, 45, 198; Plin. Ep. 6, 15, 3 al.; cf.: civica jura, Hor. Ep. 1, 3, 24; and: quae consuluntur, minimo periculo respondentur, etc., Cic. Mur. 13, 28; id. Brut. 89, 306.

—Absol., Dig. 2, 14, 7; and so very freq. of the jurists in the Digests; v. responsum: pater Roscii ad haruspices retulit: qui responderunt, nihil illo puero clarius fore, Cic. Div. 1, 36, 79: cum ex prodigiis haruspices respondissent, Sall. C. 47, 2; Liv. 27, 37; 31, 5; 5, 54; Vell. 2, 24, 3: responsum est, Suet. Aug. 94, 97: deliberantibus Pythia respondit, ut moenibus ligneis se munirent, gave advice, Nep. Them. 2, 6; cf. Just. 11, 11, § 11: possumus seniores amici quiete respondere, to give advice, Tac. A. 14, 54 fin.

— Of the answering of a person summoned when his name is called; hence, meton., to appear: citatus neque respondit neque excusatus est, Varr. ap. Gell. 11, 1, 4; cf.: cives, qui ad nomina non respondissent, Liv. 7, 4: quia Romae non respondebant, id. 39, 18; Val. Max. 6, 3, 4; Suet. Tib. 38; id. Ner. 44; Hor. S. 1, 9, 36 (vadato, dat., i.e. ei qui eum vadatus erat; v. vador); Dig. 3, 3, 35; 41, 1, 14 et saep.

— Esp., to appear before a tribunal, to answer an accusation, meet a charge, etc.: perfectus in exsilium Tubulus est nec respondere ausus, Cic. Fin. 2, 16, 54: Verrem alterā actione responsurum non esse, Cic. Verr. 2, 1, 1, § 1: nemo Epaminondam responsurum putabat, Nep. Epam. 8, 1.

— Transf., in gen., to appear, be present: ipsi (sc. paeon et herous) se offerent et respondebunt non vocati, Cic. de Or. 3, 49, 191: verba (with res se ostendent), Quint. 10, 3, 9: ut ii, qui debent, non respondeant ad tempus, Cic. Att. 16, 2, 2; cf.: podagra ad tempus (with venit ad horam), Sen. Q. N. 3, 16, 1: sanguis per menstrua, Cels. 4, 4, 5.

— To answer to; to meet, agree, accord, or correspond with a thing; constr. usually with dat. or absol.: ut omnia omnibus paribus paria respondeant, Cic. N. D. 1, 19, 50: ut horum auctoritatibus illorum orationi, qui dissentiunt, respondere posse videamur, id. Imp. Pomp. 23, 68: ut verba verbis quasi demensa et paria respondeant, id. Or. 12, 38; and: respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus, id. Fin. 5, 28, 83: (Aristoteles dicit) illam artem (sc. rhetoricam) quasi ex alterā parte respondere dialecticae, that it corresponds to, i. e. forms the counterpart of, id. Or. 32, 114: aedificare alteram porticum quae Palatio responderet, id. Har. Resp. 23, 49; cf. of a locality: contra elata mari respondet Gnosia tellus, i. e. lies opposite, Verg. A. 6, 23: Pachyni pulsata Ionio respondent saxa profundo, Sil. 14, 73: est mihi magnae curae, ut ita erudiatur (Lucullus), ut et patri et Caepioni nostro et tibi tam propinquo respondeat, Cic. Fin. 3, 2, 8: satis Graecorum gloriae responderunt, id. Tusc. 1, 2, 3: tua virtus opinioni hominum, id. Fam. 2, 5, 2; id. Lael. 16, 56: fortuna meis optatis, id. Fam. 2, 1, 2; cf.: seges votis, Verg. G. 1, 47: arma Caesaris non responsura lacertis, Hor. Ep. 2, 2, 48: favor meritis, id. ib. 2, 1, 9: ne prior officio quisquam respondeat, id. S. 2, 6, 24: par fama labori, id. ib. 2, 8, 66: fructus labori, Ov. F. 4, 641: non mihi respondent veteres in carmine vires, id. H. 15, 197 al.: familiam nemo speciosiorem producet, sed hominibus non respondet, he does not pay his debts, Sen. Ep. 87, 6: amori amore respondere, i. e. to return it, repay it, Cic. Fam. 15, 21, 4; cf.: Quinti fratris liberalitati subsidiis amicorum, id. Att. 4, 3, 6: qui ex vico ortus est, eam patriam intellegitur habere, cui reipublicae vicus ille respondet, to which it belongs, Dig. 50, 1, 30.

— In mal. part.: mulieribus, Plaut. Mil. 4, 1, 17.

—With ad: respondere ad parentum speciem, resemble, Varr. R. R. 2, 5, 9: deformentur directiones, ut longitudines ad regulam et lineam, altitudines ad perpendiculum, anguli ad normam respondentes exigantur, Vitr. 7, 3; cf.: structuram ad perpendiculum respondere oportet, Plin. 36, 22, 51, § 172: quia non tota ad animum responderat (villa), Suet. Caes. 48: ad spem eventus respondit, Liv. 28, 6.

—With dat.: Papirio quoque brevi ad spem eventus respondit, Liv. 9, 15.

— With ex: quicquid non ex voluntate respondet, iram provocat, Sen. Ep. 47, 19: speculum quocumque obvertimus oris, Res sibi respondent simili formā atque colore, i. e. correspond, are reflected, Lucr. 4, 167.

— Absol.: sidera respondent in aquā, Lucr. 4, 213: quia raro verba belle respondeant, Quint. 6, 3, 48: medicus aliquid oportet inveniat, quod non ubique fortasse, sed saepius tamen etiam respondeat, may answer, be suitable, Cels. praef.

— To return, make a return, yield: frumenta quando cum quarto responderint (sc. colono), have returned, yielded, Col. 3, 3, 4; cf. with abl. and dat.: humus cum est repetita cultu, magno fenore colono respondet, id. 2, 1, 3: vitis, nisi praepingui solo, non respondet, id. 3, 2, 11; cf.: metalla plenius responsura fodienti, Sen. Ep. 23, 5.

—Hence, rēspon-sum, i, n., an answer, reply, response (equally freq. in sing. and plur.). In gen.: suis postulatis responsa exspectare, Caes. B. C. 1, 5 fin.: haec paucis diebus ex illius ad nostra responsa responsis intellegentur, quorsum evasura sint, Cic. Att. 7, 17, 4: responsum senatūs, Liv. 7, 31: sine responso legatos dimisit, id. 9, 38: nullo ab nostris dato responso, Caes. B. G. 5, 58: responsum dedisti tantis de rebus, Cic. Verr. 2, 5, 16, § 40; 2, 4, 39, § 85; so, dare responsum, Liv. 5, 32, 8; Val. Max. 9, 5, ext. 3; Curt. 3, 12, 9; Liv. 3, 50, 12: reddere alicui, Cic. Planc. 14, 34; cf.: triste redditum, Liv. 9, 16: ferre (ab aliquo), to receive, Cic. Cat. 1, 8, 19; Caes. B. G. 6, 4 fin.: referre (ab aliquo), to deliver, Cic. Att. 7, 17, 2; Hirt. B. G. 8, 23; Liv. 37, 6: elicere, Quint. 5, 7, 20: petere, Hor. C. S. 55: responsum accipere, Liv. 5, 36, 4; Just. 12, 2, 8: responsum non fuit in eis, Vulg. Jer. 5, 13.

— In partic. (acc. to II. A. 2.), an answer, reply of a lawyer, priest, oracle, etc.; an opinion, response, oracle: cum responsumque ab eo (Crasso) verum magis, quam ad suam rem accommodatum abstulisset, etc., Cic. de Or. 1, 56, 239: res judicatae, decreta, responsa, id. ib. 2, 27, 116; id. Mur. 13, 29.

— The responsa prudentium, or authoritative opinions of leading lawyers, were an important source of the Roman law, Just. Inst. 1, 2, 8 Sandars ad loc.: haruspicum responsa, Cic. Cat. 3, 4, 9; cf. Quint. 5, 10, 30; Ov. M. 3, 340; 527: legatus a Delphis Romam rediit, responsumque ex scripto recitavit, Liv. 23, 11; cf. id. 1, 56; Quint. 3, 7, 11; 5, 7, 35; Tac. H. 1, 10; 4, 65 al.; Plaut. Ps. 1, 5, 65; Ter. And. 4, 2, 15; Verg. A. 7, 86 et saep.

— In eccl. Lat.: responsum Dei, ab angelo, etc., Vulg. Mich. 3, 7; id. Luc. 2, 26; id. Act. 10, 22.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right