ūnigena, ae (collat. form oenige-nos unigenitus, Paul. ex Fest. p. 195 Mull.), adj. unus-gigno. Only-begotten, only: idcirco singularem deus hunc mundum atque unigenam procreavit, Cic. Univ. 4, 10.
—In Christian authors, of Christ: dominus deusque, Paul. Nol. Carm. 5, 46; cf. unigenitus.
— Born of one parent, of one or the same family (poet.): te, Phoebe, relinquens Unigenamque simul cultricem montibus Idri, i. e. Diana, sister of Phoebus. Cat. 64, 301; of Zephyrus, as brother of Memnon, id. 66, 53.