Paphlago (-on), onis, m., = Παφλαγών, a Paphlagonian: Paphlagonum sata, Avien. Perieg. 969; Curt. 6, 11, 4.
—Plur., Plaut. Pers. 3, 72.
—Hence, Paphla-gonius, a, um, adj., Paphlagonian, Plin. 6, 2, 2, § 5.
—Subst.: Paphlagonia, ae, f., the province of Paphlagonia, between Bithynia and Pontus, Cic. Agr. 1, 2, 6; Liv. 1, 1; Mel. 1, 19, 8.