operātio, ōnis, f. operor, a working, work, labor, operation (not in Cic. or Caes.). In gen.: insidiantur aquantibus (apibus) ranae, quae maxima earum est operatio, cum sobolem faciunt, Plin. 11, 18, 19, § 61; 11, 24, 28, § 80; Vitr. 2, 9.
— In partic. A religious performance, service, or solemnity, a bringing of offerings: operationes denicales, offerings, Fest. s. v. privatae feriae, p. 242 Mull.; Inscr. a. 286, p. Chr. ap. Orell. 2234.
— In Christian authors, beneficence, charity, Lact. 6, 12; Prud. Psych. 573.