Definition of inaedifico
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2027424
1.
LNS
inaedificō, inaedificāre, inaedificāvī, inaedificātus
in, aedifico
verb (1st conjugation)
  1. to build in, on, at
  2. to build up, erect
  3. To build up, wall up
  4. To build upon, to cover with buildings
  5. to burden
Abbreviations
in-aedifico, āvi, ātum, 1, v. a., to build in, on, or at a place; to build up, erect. Lit. (class.): neiquis in ieis loceis ... quid inaedificatum inmolitumve habeto, Lex. Jul. Munic. 71: inaedificata in muris moenia, Caes. B. C. 2, 16: de domo tua, in qua ita est inaedificatum sacellum, ut, etc., Cic. Har. Resp. 14, 31; Hirt. B. G. 8, 9, 3: conjectis celeriter stramentis (tecta) inaedificare, id. ib. 8, 5, 2: quae in loca publica inaedificata habebant, Liv. 39, 44, 4: tribus primis et quinto aquilarum generi inaedificatur nido lapis aetites, is built into, made a part of, Plin. 10, 3, 4, ยง 12: supra pilas, Dig. 41, 1, 30 fin. (al. aedificare).

— Poet.: nisi inaedificata superne multa forent multis nubila, piled upon, Lucr. 6, 264.

— Transf. To build up, wall up: portas obstruit, vicos plateasque inaedificat, Caes. B. C. 1, 27, 3: nec clausae modo portae, sed etiam inaedificatae erant, Liv. 44, 45, 6; cf.: a Serrano sanctissima sacella suffossa, inaedificata, oppressa ... foedata esse nescimus? Cic. Har. Resp. 15, 31.

— To build upon, to cover with buildings: aliquem locum, Dig. 13, 7, 43 init.

— Trop., to burden: quantum imponere et, ut ita dicam, inaedificare voluisset, Sen. Cons. ad Marc. 2, 3.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right