captiōsus, a, um, adj. captio. Fallacious, deceptive: societas, Cic. Rosc. Com. 10, 29: beneficium, Dig. 46, 5, 8 pr.: liberalitas, ib. 2, 15, 8.
—Comp., Cic. Rosc. Com. 17, 52.
— (Acc. to captio, I. B.) Captious, sophistical (most freq. in Cic.): animi fallacibus et captiosis interrogationibus circumscripti atque decepti, Cic. Ac. 2, 15, 46; so Gell. 16, 2, 13: probabilitas, Cic. Fin. 3, 21, 72: genus, id. Ac. 2, 16, 49; so in sup., id. ib.
—Subst.: captiōsa, ōrum, n., sophisms, Cic. Fin. 1, 7, 22.
—
Adv.: cap-tiōsē, captiously, insidiously: interrogare, Cic. Ac. 2, 29, 94.