Definition of absumo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2000312
1.
LNS
absūmō, absūmere, absūmpsī, absūmptus
ab, sumo
verb (3rd conjugation)
  1. to take away
  2. to diminish by taking away
  3. to consume, to annihilate
  4. to ruin, to corrupt
  5. to kill
  6. to be killed
Abbreviations
ab-sūmo, mpsi, mptum (not msi, mtum), 3, v. a. Orig., to take away; hence, to diminish by taking away. Of things, to consume, to annihilate; of persons, orig. to ruin, to corrupt; later, in a phys. sense, to kill. Thus Hercules, in the transl. of the Trachiniae, complains: sic corpus clade horribili absumptum extabuit, consumed, ap. Cic. Tusc. 2, 8, 20; so Philoctetes in a piece of Attius: jam jam absumor: conficit animam vis vulneris, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 7, 19 (Trag. Rel. p. 209 Rib.): jam ista quidem absumpta res erit: diesque noctesque estur, bibitur, etc., Plaut. Most. 1, 3, 78: absumpti sumus, pater tuus venit, we are lost, undone! id. ib. 2, 1, 18; id. Am. 5, 1, 6: nisi quid tibi in tete auxili est, absumptus es, you are ruined, id. Ep. 1, 1, 76: dum te fidelem facere ero voluisti, absumptu's paene, id. Mil. 2, 4, 55: pytisando modo mihi quid vini absumpsit! has consumed, Ter. Heaut. 3, 1, 48; so, absumet heres Caecuba dignior, Hor. C. 2, 14, 25: mensas malis, Verg. A. 3, 257; cf. id. G. 3, 268; and: absumptis frugum alimentis, Liv. 23, 30, 3: urbem flammis, to consume, destroy, Liv. 30, 7, 9; cf. Vell. 2, 130; Plin. Ep. 10, 42: plures fame quam ferro absumpti, Liv. 22, 39, 14; cf.: quos non oppresserat ignis, ferro absumpti, killed, id. 30, 6, 6; and: multi ibi mortales ferro ignique absumpti sunt, id. 5, 7, 3; so, nisi mors eum absumpsisset, id. 23, 30 fin.; and: animam leto, Verg. A. 3, 654.

—Absumi, to be killed: ubi nuper Epiri rex Alexander absumptus erat, Liv. 9, 17 fin.

—Absumi in aliquid, to be used for any thing, to be changed into: dentes in cornua absumi, Plin. 11, 37, 45 fin.

— Fig., to ruin: cum ille et curā et sumptu absumitur, Ter. Phorm. 2, 2, 26: satietatem amoris, to consume, id. ib. 5, 5, 6.

—Often of time: ne dicendo tempus absumam, spend, pass, Cic. Quint. 10; so, quattuor horas dicendo, Liv. 45, 37, 6: diem, Ov. Tr. 4, 10, 114: biduum inter cogitationes, Curt. 3, 6, 8: magnam partem aetatis in hoc, Quint. 12, 11, 15.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right