Definition of supplex, subplex
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1016088
1.
LEM
supplex, supplicis
(subplex, subplicis)
PARC-
adjective (3rd 1-termination)
  1. kneeling in entreaty, begging, entreating, humble, submissive, beseeching, suppliant, supplicant
  2. [as subst m.] a suppliant, humble petitioner
  3. [of things, of a supplicant] expressive of entreaty, suppliant, humble, beseeching
Abbreviations
supplex (subpl-) icis (abl. icī or ice; gen plur. -icum, rarely -icium), adj. sub+PARC-, kneeling in entreaty, begging, entreating, humble, submissive, beseeching, suppliant, supplicant: supplex te ad pedes abiciebas: vobis supplex manūs tendit patria communis: gener a consulis pedibus supplex reicebatur: Ne quoiquam suorum aequalium supplex siet, T.: iudicibus: cum Alcibiades Socrati supplex esset, ut, etc.

—As subst m., a suppliant, humble petitioner: in miseros ac supplices misericordiā uti, Cs.: nos supplicum voce prohibebis?: vester est supplex, iudices: tuus, H.: dei, N.

—Of things, of a supplicant, expressive of entreaty, suppliant, humble, beseeching: manūs: manu supplice, O.: vitta, H.: vota, V.: vox, S.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right