Definition of reconcilio
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1013913
1.
LEM
reconciliō, reconciliāre, reconciliāvī, reconciliātus
verb (1st conjugation)
  1. to procure again, regain, recover, restore, re-establish
  2. to bring together again, reunite, reconcile
  3. to win over again, conciliate
Abbreviations
re-conciliō āvī, ātus, āre, to procure again, regain, recover, restore, re-establish: Parum insulam oratione, N.: fides reconciliatae gratiae: detrimentum virtute militum reconciliatur, is made good, Cs.: cum fratre gratiam, L.: de reconciliandis invicem inimicis, Ta.

—To bring together again, reunite, reconcile: me cum Caesare in gratiam: quibus eum omnibus eadem res p. reconciliavit, quae alienarat, reunited: animos militum imperatori, L.

—To win over again, conciliate: Pompeium.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right