penetrō āvī, ātus, āre penus+1 TER-, to enter, penetrate, betake oneself: sub terras: ad ipsos (deos): in castra hostium, L.: per angustias: eo, thus far, N.: penetrat vox ad aures, O.: in eam speluncam penetratum cum signis est, L.: Illyricos sinūs, press into, V.: mediae cryptam Suburrae, Iu.

—Fig., to pierce, sink, enter, penetrate: Romuli animus in templa penetravit: in animos: ad sensum iudicis: quo non ars penetrat? O.: nihil Tiberium magis penetravit, quam, etc., i. e. impressed, Ta.