Definition of insimulo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1007464
1.
LEM
īnsimulō, īnsimulāre, īnsimulāvī, īnsimulātus
verb (1st conjugation)
  1. to make suspected, charge, accuse, blame, impeach
  2. to bring as a charge
Abbreviations
īn-simulō āvī, ātus, āre, to make suspected, charge, accuse, blame, impeach: tu me insimulas, bring a charge against: Criminibus virum, O.: vilicus cum impulso tuo insimulatus esset: insimulatus falso crimine senatus, L.: Verrem avaritiae: proditionis insimulatus, Cs.: insimulant hominem fraudandi causā discessisse.

—To bring as a charge: id quod ego iniuratus insimulo: neque aliud quam patientia insimulari posset, be laid to his charge, L.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right