hodiē adv. * ho (i. e. hoc)+die, to-day: negat hodie: cras mane putat: hodie mane, this morning: Nonae sunt hodie Sextiles: hodie tricesima sabbata, H.: faciam hodie, ut, etc., Cs.

— Today, at the present day, at this time, now, in these times: quā (sententiā) hodie usus es, to this day: rem p. hodie teneremus?: ut est hodie, Iu.

—With -que, and still, and to this day: hoc facere coeperunt hodieque faciunt.

—With etiam or quoque, even to this day, even now: leges quibus hodie quoque utuntur: ei studio etiam hodie praesunt: hodieque for hodie quoque (late), Ta.

—To-day, now, at once, immediately: hodie itura, on the point of going, T.: Non dices hodie, quorsum? etc., will you be all day coming to the point? H.: si hodie postulem, etc.

—With numquam, never in the world, never at all: numquamne hodie concedes mihi? T.: numquam omnes hodie moriemur inulti, V.