cōgnātiō ōnis, f 1 cognatus, blood-relationship, kindred, connection by birth: frater noster cognatione patruelis: te maxime cognatione attingebat: cognationem intervenisse, S.: propinquā cognatione Hannibali iunctus, L.: nulla tibi cum isto: deorum (i. e. cum dis).
— Concr., kindred, relations, persons allied by descent: homo magnae cognationis, Cs.: dedecus cognationis.
—Fig., relationship, association, connection, agreement, kindred, resemblance, affinity: quibus (poetis) est maxima cum oratoribus: studiorum et artium: an potest propior ulla esse quam patriae?