Definition of circumscribo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1002515
1.
LEM
circumscrībō, circumscrībere, circumscrīpsī, circumscrīptus
verb (3rd conjugation)
  1. to encircle, circumscribe, enclose in a ring
  2. [figuratively] to define, encompass, enclose, limit, bound, circumscribe
  3. to contract, hem in, circumscribe, hinder, restrain, confine, limit
  4. to deceive, cheat, circumvent, entrap, ensnare, defraud
  5. to cancel, annul, invalidate, make void, set aside
Abbreviations
circum-scrībō īpsī, īptus, ere, to encircle, circumscribe, enclose in a ring: orbem: virgulā stantem: virgā regem, L.

— Fig., to define, encompass, enclose, limit, bound, circumscribe: nullis terminis ius suum: genus brevi circumscribi potest: uno genere genus hoc aratorum, to comprehend in one class.

— To contract, hem in, circumscribe, hinder, restrain, confine, limit: praetorem: de circumscribendo adulescente sententia: insolentia in circumscribendis tribunis plebis, Cs.

— To deceive, cheat, circumvent, entrap, ensnare, defraud: interrogationibus circumscripti: adulescentulos, overreach: Pupillos, Iu.

—To cancel, annul, invalidate, make void, set aside: omni tempore Sullano circumscripto: circumscriptis iis sententiis, quas posui.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right