vomitio, ōnis, f. vomo, a spewing, vomiting. Lit., Cic. N. D. 2, 50, 126; Plin. 11, 53, 117, § 282; 21, 20, 83, § 144; 22, 25, 64, § 132; 26, 7, 25, § 41 al.
—Collat. form vomitium, Mart. Cap. 2, § 136.
— Transf., concr., that which is vomited, a vomit: varii colores vomitionum, Plin. 25, 5, 23, § 57.