Definition of vigilia
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2063019
1.
LNS
vigilia, vigiliae
vigil
noun (f., 1st declension)
  1. wakefulness, sleeplessness, a lying awake
  2. a keeping awake, a watching, watch, guard
  3. A watch, the time of keeping watch by night
  4. The watch, watchmen, sentinels
  5. A watching, nightly vigils
  6. watchfulness, vigilance
Abbreviations
vigilia, ae, f. (neutr. collat. form vigi-lium, Varr. ap. Non. p. 232, 4) [vigil]. Lit. In gen., wakefulness, sleeplessness, a lying awake: ut neque vigilia praecesserit neque ventris resolutio, Cels. 2, 6: corporum robora nocturnā vigiliā minuere, id. 1 init.: cui non sunt auditae Demosthenis vigiliae? Cic. Tusc. 4, 19, 44; id. Par. prooem. § 5.

— In partic. Lit., a keeping awake for the security of a place, esp. of a city or camp, a watching, watch, guard (cf.: excubiae, statio): noctu vigilias agere ad aedes sacras, Cic. Verr. 2, 4, 43, § 93: vestra tecta custodiis vigiliisque defendite, id. Cat. 2, 12, 26: exercitus stationibus vigiliisque fessus, Liv. 5, 48, 6: vigiles scutum in vigiliam ferre vetuit, to take on guard, id. 44, 33, 8: vigiliarum nocturnarum curam per urbem magistratibus mandavimus, id. 39, 16, 12.

— Transf. A watch, i. e. the time of keeping watch by night, among the Romans a fourth part of the night: nox in quattuor vigilias dividitur, quae singulae trium horarum spatio supputantur, Hier. Ep. 140, 8: primā vigiliā capite arma frequentes, Liv. 5, 44, 7; 10, 34, 13; 21, 27, 2: cum puer tuus ad me secundā fere vigiliā venisset, Cic. Fam. 3, 7, 4: de tertiā vigiliā, Caes. B. G. 1, 12: tertiā vigiliā, id. ib. 2, 33; Liv. 9, 44, 10: de quartā vigiliā, Caes. B. G. 1, 40.

— The watch, i. e. those standing on guard, watchmen, sentinels: milites disponit, non certis spatiis intermissis sed perpetuis vigiliis stationibusque, Caes. B. C. 1, 21; 2, 19; Cic. Mil. 25, 67; Sall. C. 32, 1; id. J. 45, 2; 100, 4; Liv. 39, 14, 10.

— A watching at religious festivals, nightly vigils: Cereris vigiliae, Plaut. Aul. prol. 36; 4, 10, 65.

— Trop., watchfulness, vigilance (the figure taken from military sentinels; perh. only in the foll. passages; whereas vigilantia is far more freq.): ut vacuum metu populum Romanum nostrā vigiliā et prospicientiā redderemus, Cic. Phil. 7, 7, 19; cf.: quasi in vigiliā quādam consulari ac senatoriā, id. ib. 1, 1, 1: cupio jam vigiliam meam, Brute, tibi tradere: sed ita, ut ne desim constantiae meae, my post, i. e. my office, duty, id. Fam. 11, 24, 1.

—Plur.: cum summis vigiliis aliquid perficere, Just. Inst. prooem. § 1.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right