ūnanimis, e, adj. id., of one mind, accordant, harmonious, unanimous (postclass.): fratres, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 231: equi, id. Epigr. 37, 3; cf. unianimis, Schol. Juv. 5, 134.
—Adv.: ūnanimi-ter, unanimously, cordially: me delegistis, Vop. Tac. 4 fin.: studere patientiae (opp. discordare), Tert. Pat. 1 fin.: vivere, Arn. 1, 33.