trutino, āre, 1, v. a., and trutinor, ātus, 1, v. dep. a. [trutina] Dep. form, to weigh, balance (syn. pensito).
—Trop.: verba, Pers. 3, 82.
— Act., Hier. Ep. 36, 14: diu trutinandus est, cui traduntur examina, Cassiod. Var. 5, 40.
— trutinā-tus, a, um, in a pass. signif., Sid. Ep. 7, 9.