tristimōnia, ae, f. tristis, sadness, sorrowfulness, = tristitia (very rare): tristimoniā sollicitari, Auct. B. Afr. 10, 3: tristimoniam Ex animo deturbavit, Novat. ap. Fest. p. 372 M. (Com. Rel. v. 40 Rib.).
—
Collat. form tristimōnium, i, n.: esse in tristimonio, Petr. 63.