relaxātio, ōnis, f. relaxo, trop., an easing, relaxation (Cic.): verum otii fructus est non contentio animi sed relaxatio, Cic. de Or. 2, 5, 22: vel loci mutatio vel animi relaxatio, id. Fam. 7, 26, 1.

— Absol.: quae est ista relaxatio, cum (sc. doloris), mitigation, alleviation, Cic. Fin. 2, 29, 95.