Definition of regnum
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2050706
1.
LNS
regnum, regnī
rex
noun (n., 2nd declension)
  1. kingly government, royal authority, kingship, royalty
  2. dominion, sovereignty, rule, authority
  3. despotism, tyranny
  4. rule, authority, power, influence
  5. a kingdom
  6. Any place which one possesses, a territory, estate, possession
Abbreviations
regnum, i, n. rex, kingly government, royal authority, kingship, royalty (cf.: imperium, principatus): cum penes unum est omnium summa rerum, regem illum unum vocamus et regnum ejus rei publicae statum, Cic. Rep. 1, 26, 42: regique Thebano Creonti regnum stabilivit suum, Plaut. Am. 1, 1, 39: regno regem spoliare, Cic. Rep. 1, 42, 65: ob labefactandi regni timorem, id. ib. 2, 2: regni initium, id. ib. 2, 15, 28: neque potest ejusmodi res publica non regnum et esse et vocari, royalty, id. ib. 2, 23: regnum obtinere, Caes. B. G. 5, 54; cf.: regnum in suā civitate occupare, id. ib. 1, 3: regnum reciperare, Auct. B. Alex. 36; Caes. B. G. 4, 12; 5, 20; 5, 25: dum stabat regno incolumis regumque vigebat Consiliis, Verg. A. 2, 88: Tulli ignobile regnum, Hor. S. 1, 6, 9; id. C. 1, 12, 34: Alexander periculoso regno securam ac tutam vitam anteponens, Just. 39, 4, 3.

— In gen., dominion, sovereignty, rule, authority. In a good sense: possidere regna, Ter. Ad. 2, 1, 21: quod imperium, qui magistratus, quod regnum potest esse praestantius, quam, etc., Cic. Rep. 1, 17, 28: omne regnum vel imperium bellis quaeritur et victoriis propagatur, id. ib. 3, 12, 20: sibi a Caesare regnum civitatis deferri, Caes. B. G. 5, 6: ego te in meum regnum accepi, Sall. J. 10, 1: adoptione in regnum pervenire, id. ib. 11, 6: nationes, quae in eorum (i. e. Populi Romani) regno ac dicione sunt, Cic. Verr. 2, 4, 27, § 60: nobile regnum, Ov. H. 17, 133: regnum sine vi tenere, id. M. 11, 270: regnum alicui permittere, Hor. S. 1, 3, 123: bonae Sub regno Cinarae, id. C. 4, 1, 4: nec regna vini sortiere talis, the presiding over a drinking-bout, Gr. ἀρχιποσία, id. ib. 1, 4, 18 (cf.: arbiter bibendi, id. ib. 2, 7, 25; v. also rex).

— In a bad sense, despotism, tyranny (to a Roman of the time of the Republic, any sovereignty of a single individual): hic ait se ille, judices, regnum meum ferre non posse. Quod tandem, Torquate, regnum? Consulatus, credo, mei ... quo in magistratu non institutum est a me regnum, sed repressum, Cic. Sull. 7, 21; cf. Quint. 3, 8, 47: hoc vero regnum est, et ferri nullo pacto potest, Cic. Att. 2, 12, 1: Ti. Gracchus regnum occupare conatus est, id. Lael. 12, 41; so, occupare, id. Sull. 9, 27; id. Phil. 5, 6, 17: regnum appetere, id. Sen. 16, 56; id. Phil. 2, 44, 114; id. Mil. 27, 72 (for which affectare is cited, Quint. 5, 11, 12; v. Spald. N. cr. ad loc.): regnum judiciorum, Cic. Verr. 2, 1, 12, § 35; cf. forense, id. Fam. 9, 18, 1: quod tribuni militum in plebe Romanā regnum exercerent, Liv. 5, 2: damnatus crimine regni, Ov. F. 6, 189: dum regnum te, Roma, facit, i. e. gives thee a sovereign, Luc. 4, 692.

— Trop., rule, authority, power, influence: abuteris ad omnia atomorum regno et licentiā, Cic. N. D. 1, 23, 65: regnum voluptatis, id. Sen. 12, 41: sub regno tibi esse placet omnes animi partes et eas regi consilio? id. Rep. 1, 38, 60; Ov. M. 14, 20; Prop. 4 (5), 7, 50.

— Meton. (abstr. pro concreto), a kingdom: grates tibi ago, summe sol, quod conspicio in meo regno et his tectis P. Cornelium Scipionem, Cic. Rep. 6, 9, 9: ad fines regni sui, Caes. B. G. 5, 26; 5, 38: (flumen Mulucha) Jugurthae Bocchique regnum disjungebat, Sall. J. 92, 5: se patrio regno pulsos esse, Liv. 1, 40: (Aufidus) Qui regna Dauni praefluit Appuli, Hor. C. 4, 14, 26 al.: barbara regna, id. Ep. 2, 1, 253: regnum caelorum, Hier. adv. Jovin. 2, § 28; cf. Vulg. Matt. 13, 11 et saep.

— Poet., of bees: cerea regna refingunt, Verg. G. 4, 202.

— Transf. Any place which one possesses, a territory, estate, possession: id, nisi hic in tuo regno essemus, non tulissem, i. e. on your own territories, on your own estate, Cic. de Or. 1, 10, 41; cf. id. Att. 14, 16, 1: post aliquot mea regna videns, mirabor aristas? fields, Verg. E. 1, 70; cf. id. G. 1, 124; 3, 476: regna videt pauper Nasamon errantia vento, his cottages, Luc. 9, 458 al.: haec regna, these realms, i. e. of the dead, Verg. A. 6, 417.

— Regna = reges, Stat. Th. 12, 380.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right