Definition of recondo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2050396
1.
LNS
recondō, recondere, recondidī, reconditus
re, condo
verb (3rd conjugation)
  1. to put up again, put back again
  2. to lay up, put or stow away, hoard
  3. to shut up, close
  4. to hide, conceal, bury
Abbreviations
re-condo, didi, ditum, 3, v. a., to put up again, put back again; to lay up, put or stow away, hoard; to shut up, close; to hide, conceal, bury, etc. (cf.: abscondo, occulo, retrudo, abdo). Lit.: gladium cruentatum in vaginam recondidit, put up again, sheathe, Cic. Inv. 2, 4, 14: gladium in vaginā, id. Cat. 1, 2, 4; cf. id. Inv. 2, 4, 14: cum Lepidus flammae vi e rogo ejectus recondi propter ardorem non potuisset, put back again, Plin. 7, 53, 54, § 186: reliquias (ciborum) aliquo, * Plaut. Stich. 1, 3, 78; cf.: uvas in amphoras, Col. 12, 16, 3: uvas in vasis, id. 12, 15 fin.: victum tectis, id. ib. prooem. § 12: Caecubum, Hor. C. 3, 28, 2: opes aerario, Quint. 10, 3, 3: frumentum in annos, Col. 2, 20, 6: se, to bury one's self, Sen. Ep. 8, 1: se in locum, ex quo, etc., to hide one's self, Quint. 10, 3, 25: quod celari opus erat, habebant sepositum et reconditum, hid away, concealed, Cic. Verr. 2, 4, 10, § 24; cf.: nihil tam clausum neque tam reconditum, id. ib. 2, 4, 20, § 40: recondita alia invenerunt, Liv. 8, 18: imo reconditus antro, Ov. M. 1, 583; cf. nube, id. ib. 3, 273: silvā, id. ib. 4, 339; Flor. 1, 13, 11 Duk. (cf. Liv. 5, 51, 9 Drak., and v. the foll.).

—Poet.: oculos, to close again (opp. erigere), Ov. M. 4, 146: avidā recondidit alvo, hid, i. e. swallowed, id. ib. 12, 17; cf.: cum subito Triton ore recondit aquam, sucks in, i. q. absorbet, Prop. 2, 32 (3, 30), 16: ensem in pulmone, to bury, sheathe, plunge, Verg. A. 10, 387; so, gladium lateri, Ov. M. 12, 482.

— Trop.: mens alia visa sic arripit, ut his statim utatur, alia recondit, e quibus memoria oritur, lays up, stores away, Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.: verba, vultus in crimen detorquens recondebat, Tac. A. 1, 7 fin.; and, odia, id. ib. 1, 69 fin.: Venerem interius recondere, Verg. G. 3, 137: quos fama obscura recondit, id. A. 5, 302: voluptates, to keep secret, Tac. A. 4, 57: in hoc me recondidi ... ut prodesse pluribus possem, went into retirement, Sen. Ep. 8, 1; cf.: penitus quicquid arcani apparo, id Herc. Oet. 478: praecepta mea reconde, Vulg. Prov. 7, 1.

— Hence, reconditus, a, um, P. a., put away, out of the way, hidden, concealed, retired, sequestered. Lit.: neque tabulis et signis propalam collocatis, sed his omnibus rebus constructis ac reconditis, Cic. de Or. 1, 35, 161: quid Aegyptus? ut occulte latet! ut recondita est! id. Agr. 2, 16, 41; cf. locus, Cic. Verr. 2, 3, 89, § 207; so, saltus, Cat. 34, 11: venae auri argentique, deep-lying, concealed, Cic. N. D. 2, 39, 98: habemus senatus consultum, verum inclusum in tabulis, tamquam in vaginā reconditum, id. Cat. 1, 2, 4.

—Subst.: reconditum, i, n., a secret place, Plin. 33, 1, 6, § 25.

—Plur.: re-condita, ōrum, n., remote, sequestered places: Pergami in occultis ac reconditis templi, * Caes. B. C. 3, 105, 4.

— Trop., hidden, profound, abstruse, recondite: litterae, Cic. N. D. 3, 16, 42; cf.: reconditae abstrusaeque res, id. Brut. 11, 44; and, reconditiora, opp. quae in promptu sunt, id. Ac. 2, 4, 10: artes, id. de Or. 1, 3, 8; cf. id. Off. 1, 27, 95: causae, Tac. Or. 28: reconditae exquisitaeque sententiae, profound, recondite, Cic. Brut. 97, 274: verba, unusual, August. ap. Suet. Aug. 86: (natura) speciem ita formavit oris, ut in eā penitus reconditos mores effingeret, concealed, hidden, Cic. Leg. 1, 9, 26; cf.: Quinctius naturā tristi ac reconditā fuit, of a reserved disposition, id. Quint. 18, 59.

—Sup. and adv. do not occur.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right