Definition of recludo, recludo, reclaudo, reclaudo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2050370
1.
LNS
rēclūdō, rēclūdere, rēclūsī, rēclūsus
reclūdō, reclūdere, reclūsī, reclūsus
rēclaudō, rēclaudere, rēclausī, rēclausus
reclaudō, reclaudere, reclausī, reclausus
recludo, reclaudo
verb (3rd conjugation)
  1. To unclose, to open, throw or lay open
  2. to disclose, reveal
  3. To shut off or up
Abbreviations
rē^-clūdo (-claudo, Coripp. 3 Joann. 118), si, sum, 3, v. a. (Acc. to re, II. 1.) To unclose what had been closed, to open, throw or lay open; to disclose, reveal (poet. and in post-Aug. prose; syn.: resero, aperio, pando): pergam pultare ostium. Heus reclude: heus, Tranio, etiam aperis? Plaut. Most. 4, 2, 28: natus nemo in aedibus servat, neque qui recludat neque respondeat, id. ib. 2, 2, 22; id. Poen. 3, 4, 19; id. Rud. 2, 3, 82; cf. fores, Lucr. 3, 360: aeratas hosti rēcludere portas, Ov. M. 8, 41; cf. id. ib. 7, 647; Tac. A. 14, 44; Prop. 3, 19, 24: ostia, Lucr. 3, 366: portas, Verg. A. 7, 617; 9, 675; Ov. M. 14, 781: viam arcis, id. ib. 14, 776: reclusā Mane domo vigilare, Hor. Ep. 2, 1, 103: stabula, Ov. H. 8, 17: adyta, Verg. A. 3, 92: locum, Quint. 7, 2, 44: armarium, Plaut. Capt. 4, 4, 10: pectora pecudum (in augury), Verg. A. 4, 63: specus quaerendis venis argenti, Tac. A. 11, 20: recludit se specus, Sil. 13, 424: humum, to dig up, Tac. A. 2, 25; cf.: tellurem dente unco, to break up, till, Verg. G. 2, 423.

— Of the underworld: regna recludat Pallida, Verg. A. 8, 244: non optanda regna, Sil. 13, 523: januam leti, Val. Fl. 4, 231.

— Of the grave: aequa tellus Pauperi recluditur, Hor. C. 2, 18, 33: contecta vulnera (with aperire), Tac. H. 2, 77: pectus mucrone, Verg. A. 10, 601; cf.: ense pectus, Hor. Epod. 17, 71; and: ense jugulum, Ov. M. 7, 285: ensem, to draw, unsheathe, Verg. A. 4, 646; 9, 423: thesauros tellure, to disclose, reveal, id. ib. 1, 358; id. G. 2, 423; cf. id. ib. 12, 924: (ubi sol) caelum aestivā luce reclusit, id. ib. 4, 52.

—Of springs: ora fontana, Ov. F. 1, 269: fontes, Verg. G. 2, 175: psittacus reclusus, set free, Stat. S. 2, 4, 32.

— Trop.: iram, to unclose, let loose, Poet. ap. Cic. N. D. 3, 26, 66: subdolus avaritiam ac libidinem occultans: quae postquam pecuniā reclusa sunt, etc., Tac. A. 16, 32; cf.: ebrietas operta recludit, Hor. Ep. 1, 5, 16: si recludantur tyrannorum mentes, Tac. A. 6, 6: superas mentes, Sil. 1, 19; cf.: principis justitiam, gravitatem, comitatem, Plin. Ep. 6, 31, 2: virtus recludens immeritis mori Caelum, Hor. C. 3, 2, 21: (Mercurius) Non lenis precibus fata recludere, to relax, obviate the decrees of fate, id. ib. 1, 24, 17.

— To shut off or up (postclass. and rare): singulas separatim, Just. 1, 9, 16: ficus a se separatas, Pall. 4, 10, 33: matronas in carcerem, Just. 26, 1, 7; cf. Tert. Idol. 17 fin.: tamquam recluso Jani templo, Amm. 16, 10, 1 (in Flor. 4, 12, 64, dub.): speculum, Stat. S. 3, 4, 93; Vulg. Lev. 13, 4: aliquem in carcerem, id. Num. 15, 34.

— Trop.: quod cognatis a praetore apertum est, hoc agnatis esse reclusum, Just. Inst. 3, 2, 7: nebulā recludens omnia, Sedul. 5, 390.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right