quaesītio, ōnis, f. quaero, a seeking or searching after (post-Aug.). In gen.: Psyche quaesitioni Cupidinis intenta, populos circuibat, App. M. 5, p. 171, 8.
— In partic., a questioning by torture, the question, inquisition: cum postero ad quaesitionem retraheretur, proripuit se custodibus, Tac. A. 4, 45; Inscr. Bertol. Antiq. Aquilei. p. 300, n. 419.