onustus (honust-), a, um, adj. onus, loaded, laden, burdened, freighted, etc. (class.). Lit.: asellus onustus auro, Cic. Att. 1, 16, 12 (dub.): naves onustae frumento, id. Off. 3, 12: currus quinque liberis, Tac. A. 2, 41: magna vis camelorum onusta frumenti, id. ib. 15, 12.
— Transf. Filled, full, abounding in: ager praedā onustus, Sall. J. 87, 1: pharetrae telis, Tac. A. 12, 13.
— With gen.: auri, Plaut. Aul. 4, 2, 10.
— Full, satisfied with food (anteclass.): quia sum onusta mei ex sententiā, Plaut. Cist. 1, 2, 7; id. Merc. 4, 4, 6: corpus, overloaded, Lucr. 3, 113.
— Trop., loaded, burdened (ante-class.): omnes exegit foras onustos fustibus, Plaut. Aul. 3, 1, 7: corpus, burdened, weighed down with years, id. Men. 5, 2, 5: onustum pectus porto laetitiā lubentiāque, id. Stich. 2, 1, 3: fidicina dolis astutiisque, full of, id. Ep. 3, 2, 39: corpus hesternis vitiis, Hor. S. 2, 2, 77.
— Sup.: carri onustissimi, Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 26, 14.