Definition of monitus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2036701
1.
LNS
monitus, monitūs
moneo
noun (m., 4th declension)
  1. a reminding, warning, admonition
  2. admonition by the gods, an omen, prognostic, prophecy, the will of the gods, a warning
Abbreviations
monitus, ūs, m. moneo, a reminding, warning, admonition. In gen. (only poet.): monitu nutricis, Ov. H. 18, 115: finierat monitus, id. M. 2, 103: laevo monitu pueros producit avaros, Juv. 14, 228: monitus acres tradere, Val. Fl. 1, 475.

— In partic., admonition by the gods through omens, an omen, prognostic, prophecy, the will of the gods, a warning by oracles, lightning, etc. (class.): fortunae monitu, * Cic. Div. 2, 41, 86: revererique numinum monitus, Plin. Pan. 76: fulgarum, Plin. 2, 7, 5, ยง 24: pecudum, sacrificial signs or prognostics, Val. Fl. 1, 29: sub obtentu monituum deorum quaedam enuntiare, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 6.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right