mapālia, ium, n. Punic, huts, cottages of the Africans: mapalia casae Punicae appellantur, Paul. ex Fest. p. 146, 25 Mull.; so ib. p. 147; cf.: aedificia Numidarum agrestium, quae mapalia illi vocant, oblonga, incurvis lateribus tecta, quasi navium carinae sunt, Sall. J. 18, 8: ex oppidis et mapalibus, id. ib. 46, 5: cum mapalibus pecoribusque suis persecuti sunt regem, Liv. 29, 31: et raris habitata mapalia tectis, Verg. G. 3, 340; Sil. 17, 89; Mart. 10, 20, 8.

—In sing., Aus. Per. Odyss. 16.

—Collect. coit e sparso concita mapali Agrestum manus, Val. Fl. 2, 460.

— Transf. A house of ill-repute, Petr. S. 58, 13.

— Useless things, follies, Sen. Apoc. 9, 1.