luto, āvi, ātum, 1, v. a. 2. lutum, to bedaub with mud or clay. Lit., Cato, R. R. 92: nidosque reversa lutabit hirundo, Calp. Ecl. 5, 17: lutati tituli statuarum, Lampr. Elag. 14.
— Transf., to bedaub, besmear: ne lutet immundum nitidos ceroma capillos, Mart. 14, 50, 1: crassis lutatus amomis, Pers. 3, 104.