lūdibundus, a, um, adj. ludo, playful, sportive, frolicsome, wanton. Lit.: Sic palliolatim amictus hac incessi ludibundus, Plaut. Ps. 5, 1, 30: milites ita ludibundi Beneventum rediere, ut ab epulis reverti viderentur, Liv. 24, 16: circum vicos vagabatur ludibundus, Suet. Ner. 26: oculi ludibundi atque illecebrae voluptatisque plenae, Gell. 3, 5, 2.

— Transf., playing, easily, without danger: caelo sereno in Italiam ludibundi pervenimus, Cic. Fam. 16, 9, 2: si Vulteium habebis, omnia ludibundus conficies, Cic. Verr. 2, 3, 67, § 156.