lūcāris, e, adj. lucus, of or belonging to a grove: lucaris pecunia, quae in luco erat data, forest-tax, Paul. ex Fest. p. 119, 6 Mull.; v. lucar.

—Hence, subst.: lūcāria, ium, n., the grove-festival: lucaria festa in luco colebant Romani, qui permagnus inter viam Salariam et Tiberim fuit, pro eo, quod victi a Gallis fugientes e proelio ibi se occultaverint, Paul. ex Fest. p. 119 Mull.; Calend. Maff. in Inscr. Orell. 2, p. 394; cf. Calend. Amitern. ib.

—Sing.: eam noctem deincepsque insequentem diem, qui est Lucarium, Masur. ap. Macr. S. 1, 4, 6.