laus, laudis (gen. plur. laudium, Sid. Carm. 23, 32), f. for claus, from clavid, kindred to cluo and the Greek κλέϝος, praise, commendation, glory, fame, renown, esteem (cf.: gloria, praeconium, elogium). Lit.: in laude vivere, Cic. Fam. 15, 6, 1: ut is cum populo Romano et in laude et in gratia esse possit, Cic. Verr. 1, 17, 51: cum te (omnes) summis laudibus ad caelum extulerunt, id. Fam. 9, 14, 1: divinis laudibus ornare aliquem, id. ib. 2, 15, 1: Bruti nostri cotidianis assiduisque laudibus, quas ab eo de nobis haberi permulti mihi renuntiaverunt, commotum istum aliquando scripsisse ad me credo, id. Att. 13, 38, 1: laude afficere aliquem, id. Off. 2, 13, 47: omni laude cumulare, id. de Or. 1, 26, 118: summam alicui laudem tribuere, id. Fam. 5, 2, 10: illustri laude celebrari, id. Mur. 7, 16: maximam laudem ex re aliqua sibi parere, id. Off. 2, 13, 47: ornare aliquem suis laudibus et onerare alienis, id. Phil. 2, 11, 25: aliquem laudibus efferre, Juv. 6, 182: neque ego hoc in tua laude pono, Cic. Verr. 2, 3, 91, § 212. Fabio laudi datum est, quod pingeret, id. Tusc. 1, 2, 3: eloquentiae, humanitatis, id. de Or. 1, 23, 106: brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, in universa eloquentia laudem non habet, id. Brut. 13, 50: laudis titulique cupido, Juv. 10, 143: supremae laudes, i. e. a funeral oration, Plin. 7, 43, 45, § 159: vitiatam memoriam funebribus laudibus reor, Liv. 8, 40.

— Transf. A praiseworthy thing, a ground for praise, a laudable or glorious action, a laudable enterprise; a merit, desert, Cic. Fam. 2, 4, 2: abundans bellicis laudibus, id. Off. 1, 22, 78: nostras laudes in astra sustulit, id. Att. 2, 25, 1: summa laus tua et Bruti est, quod exercitum praeter spem existimamini comparasse, id. Fam. 12, 4, 2: cum ceteris tuis laudibus, hanc esse vel maximam, quod, etc., id. de Or. 2, 73, 296: magna laus, et grata hominibus, unum hominem elaborare, etc., id. Mur. 9, 19: Suevi maximam putant esse laudem, vacare agros, etc., Caes. B. G. 4, 3, 1: Pericles hac laude (dicendi) clarissimus fuit, Cic. Brut. 7, 28; Verg. A. 5, 355; 1, 461: conferre nostris tu potes te laudibus? Phaedr. 4, 23, 3: conscientia laudis, worth, desert, id. 2, epil. 11: te censeri laude tuorum noluerim, Juv. 8, 74.

— Of things, estimation, worth, value, repute (post-Aug.): Cois amphoris laus est maxima, Plin. 35, 12, 46, § 161: coccum Galatiae in maxima laude est, id. 9, 41, 65, § 141: peculiaris laus ejus, quod fatigato corpori succurrit, id. 22, 22, 38, § 81: Creticae cotes diu maximam laudem habuere, id. 36, 22, 47, § 164.