lapathum, i, n., and lapathus, i, f. (m., Lucil.; v. infra. Ante-class. collat. form lapathium, ii, Varr. ap. Non. 550, 17; id. L. L. 5, § 103 Mull.), n., = λάπαθον or λάπαθος, sorrel.
—Form lapathum, Plin. 20, 21, 85, § 231.
—Form lapathus, Col. poet. 10, 373.
—In masc., Lucil. ap. Cic. Fin. 2, 8, 24.
—In a dub. form: lapathi brevis herba, Hor. S. 2, 4, 29; id. Epod. 2, 57.