juvenculus, a, um, adj. dim. [juvenca], young (eccl. Lat.), Tert. Monog. 13: viduae, young widows, id. ib.: bos, Ambros. de Tob. ยง 25; Vulg. Psa. 67, 26.
— As subst.
juvenculus, i, m., a young man, Hier. Ep. 2, 16; Ambros. Apol. Dav. 3, 12.
— A young bullock, Vulg. Jer. 31, 18.
— juvencula, ae, a young girl, Vulg. Psa. 68, 26; Tert. adv. Jud. 9.
—Plur., Vulg. 1 Tim. 5, 2 al.