Definition of irritamen, inritamen
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2030764
1.
LNS
irrītāmen, irrītāminis
(inrītāmen, inrītāminis)
1. irrito
noun (n., 3rd declension)
  1. an incitement, incentive, provocative
Abbreviations
irrītāmen (inr-), inis, n. 1. irrito, an incitement, incentive, provocative (poet.): opes, animi inritamen avari, Ov. M. 13, 434: amoris, id. ib. 9, 133.

—In plur.: cum (taurus) sua terribili petit inritamina cornu Poeniceas vestis, Ov. M. 12, 103: corporis, Prud. Ham. 523.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right