in -suāvis, e, adj., unpleasant, disagreeable (class.): herba cibo non insuavis, Plin. 24, 16, 97, ยง 154: vita, Cic. Att. 10, 4: voces, Gell. 18, 11.
— Comp.: quid insuavius quam clamor? Auct. Her. 3, 12.
—Sup.: insuavissima littera, Cic. Or. 49, 163.