insitio, ōnis, f. 1. insero. An ingrafting, grafting: nec consitiones modo delectant, sed etiam insitiones, Cic. de Sen. 15, 54; Col. 3, 9, 6.
— That which is ingrafted: insitionem nutrire, Pall. 5, 2; Col. Arb. 8, 3.
— The time of grafting, Ov. R. Am. 195.