Definition of inquino
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2029242
1.
LNS
inquinō, inquināre, inquināvī, inquinātus
cunire, acc. to Paul. ex Mull.
verb (1st conjugation)
  1. to befoul, stain, pollute, defile
  2. to pollute, defile, corrupt, contaminate
Abbreviations
inquino, āvi, ātum, 1, v. a. cunire, acc. to Paul. ex Fest. p. 50 Mull., to befoul, stain, pollute, defile (syn.: polluo, contamino, conspurco). Lit.: vestem, Plaut. Capt. 2, 2, 17: mentior at si quid, merdis caput inquiner albis Corvorum, Hor. S. 1, 8, 37: ruris opes niteant: inquinet arma situs, Ov. F. 4, 928: (gurgitem) venenis, id. M. 14, 56: segetem injecto lolio, Dig. 9, 2, 27.

— Trop., to pollute, defile, corrupt, contaminate: saepe unus puer petulans atque impurus inquinat gregem puerorum, Varr. ap. Non. 168, 7: amicitiam nomine criminoso, Cic. Planc. 19, 46: agros turpissimis possessoribus, id. Phil, 2, 17, 43: omnem splendorem honestatis, id. Fin. 5, 8, 22: urbis jura et exempla corrumpere domesticaque immanitate inquinare, id. Deiot. 12, 23: senatum, Liv. 9, 46, 10: famam alterius, id. 29, 37 med.: argumenta puerorum foedis amoribus, Quint. 10, 1, 100; cf. id. 2, 5, 24; 4, 2, 102: se parricidio, Cic. Tusc. 5, 2, 6: se vitiis atque flagitiis, id. ib. 1, 30, 72: nuptias et genus et domos, Hor. C. 3, 6, 18: Juppiter inquinavit aere tempus aureum, id. Epod. 16, 64.

—Hence, inquinātus, a, um, P. a., befouled, polluted. Lit.: aqua turbida et cadaveribus inquinata, Cic. Tusc. 5, 34, 97.

— Transf., stained, dyed: bis murice vellus inquinatum, Mart. 4, 4, 6.

— Trop., defiled, impure, filthy, base. In gen.: omnibus flagitiis vita inquinata, Cic. Rosc. Am. 24, 68: nihil hoc homine inquinatius, id. Fl. 22, 53: sordidissima ratio et inquinatissima, id. Off. 2, 6, 21: quis in voluptate inquinatior, id. Cael. 6, 13: comitia largitione inquinata, id. Q. Petit. Cons. fin.: dextra inquinatior, Cat. 33, 3: sermo inquinatissimus, Cic. Verr. 2, 3, 26, ยง 65.

— In partic. Of speech, low, base: est vitiosum in verbis, si inquinatum, si abjectum, Cic. Opt. Gen. Or. 3, 7: versus inquinatus, insuavissima littera, id. Or. 49, 163.

— Tinctured, slightly imbued with any thing (cf. A. 2.): litteris satis inquinatus est, Petr. Fragm. Trag. 46 Burm.: non inquinati sumus (istis vitiis), sed infecti, Sen. Ep. 59 med.

— Adv.: inquinātē, filthily, impurely; loqui, Cic. Brut. 37, 140; 74, 258.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right