in-nuo, ui, ūtum, 3, v. n., to give a nod, to nod to; to give a sign, to intimate, hint. With dat.: ubi ego innuero vobis, Plaut. Rud. 3, 4, 26: abiens innuit mihi, Ter. Eun. 4, 5, 9: stabat innuebat digito similis vocanti, Plin. Ep. 7, 27, 9.
— Absol.: ne mora sit, si innuerim, quin pugnus in mala haereat, Ter. Ad. 2, 1, 17: ubi innuerint, Liv. 8, 4, 2: coram licet innuat atque Rescribat, Juv. 6, 140: aqua innuetur his signis esse tenus, Vitr. 8, 5 ext.
— To mean, intimate, signify, = significo, Don. ad Ter. Ad. 2, 1, 46.