Definition of innitor
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2029076
1.
LNS
innītor, innītī, innixus sum
-, -, innīsus sum
in, nitor
deponent verb (3rd conjugation)
  1. to lean or rest upon, to support one's self by
  2. to lean upon, to press or bear upon
  3. to end, terminate
Abbreviations
in-nītor, nixus or nīsus, 3, v. dep., to lean or rest upon, to support one's self by any thing. Lit. In gen.: vineis breves ad innitendum cannas circumdare, Plin. 17, 22, 35, § 185. With dat. and abl.: innititur hastae, Ov. M. 14, 655: fractae hastae, Stat. Th. 12, 144: scutis innixi, Caes. B. G. 2, 27: templa vastis innixa columnis, Ov. P. 3, 2, 49: arbores radicibus innixae, Plin. 16, 31, 56, § 127: hasta innixus, Liv. 4, 19, 4: moderamine navis, Ov. M. 15, 726.

— With in and acc.: in Pansam fratrem innixus, Plin. 7, 53, 54, § 182.

— In partic., to lean upon in order to press down, to press or bear upon: elephantus lixam genu innixus, Hirt. B. Afr. 84.

— Trop. In gen.: praecipuus, cui secreta imperatorum inniterentur, Tac. A. 3, 30: salutem suam incolumitati Pisonis, id. ib. 15, 60: omnia curae tutelaeque unius innixa, Quint. 6, 1, 35: tuis promissis freti et innixi, Plin. Pan. 66, 5.

— In partic., to end, terminate: syllabae nostrae in b litteram et d innituntur, Quint. 12, 10, 32.

— Innixum sidus, i. q. En gonasi, Avien. Arat. 205.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right