injustitia, ae, f. injustus. Injustice, unjust proceeding: injustitiae duo genera sunt, etc., Cic. Off. 1, 7, 23: totius injustitiae nulla capitalior est, quam eorum, etc., id. ib. 13, 41; id. N. D. 3, 28 fin.; id. Tusc. 4, 18, 42.
—Plur.: exprobrante illis peccata et injustitias, Lact. 4, 16, 12.
— Severity, harsh proceeding: eum ego hinc ejeci injustitiā meā, Ter. Heaut. 1, 1, 82.