Definition of initio
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2029008
1.
LNS
initiō, initiāre, initiāvī, initiātus
initium
verb (1st conjugation)
  1. To begin, originate
  2. To initiate, consecrate, admit
  3. to initiate into, consecrate to
  4. To baptize
Abbreviations
initio, āvi, ātum, 1, v. a. initium. To begin, originate (only late Lat.): ver tunc initiatur, Firm. 2, 12: brassicam seremus vel irriguo loco, vel pluviā initiante madefacto, when the rainy season begins (which begins again after the dog-days), Pall. 7, 4: ex his initiata sunt cetera, Tert. adv. Val. 15: initiatum jurgium, Cod. Just. 3, 6, 3 al.

— To initiate, consecrate, or admit to secret religious rites. Of the sacred mysteries of Ceres: initienturque eo ritu Cereri, quo Romae initiantur, Cic. Leg. 2, 15, 37; cf. id. ib. 2, 9, 21; Liv. 31, 14, 7; Just. 11, 7.

—Of other mysteries: initiari Bacchis, Liv. 39, 14, 8; 39, 9, 4: magicis cernis aliquem, Plin. 30, 2, 6, ยง 17; Varr. ap. Non. 108, 21.

— In gen., to initiate into, consecrate to any thing (rare): neque enim est sanctius sacris iisdem quam studiis initiari, Quint. 1, 2, 20: litteris, Plin. Ep. 5, 15, 8; Symm. Ep. 4, 20.

— To baptize (eccl. Lat.), Tert. Monog. 8, de Joh. Bapt.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right