Definition of inhonoro
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2028946
1.
LNS
inhonōrō, inhonōrāre, inhonōrāvī, inhonōrātus
inhonorus
verb (1st conjugation)
  1. to dishonor
  2. Unrewarded
Abbreviations
in-honōro, āvi, ātum, 1, v. a. inhonorus, to dishonor, Tert. Res. Carn. 10; id. Fug. in Persec. 5.

— Hence, inhonōrā-tus, a, um, P. a. Unhonored, disregarded: vita inhonorata et ingloria, Cic. Tusc. 3, 34, 81: inhonoratior triumphus, Liv. 33, 23, 8: inhonorata dea, i. e. to whom no incense or offerings are brought, Ov. M. 8, 280: artem grammaticam inhonoratam transire, Quint. 1, 5, 54.

— Unrewarded: aliquem inhonoratum dimittere, Liv. 37, 54, 9: omnium Graeciae gentium inhonoratissimi, id. 35, 12, 4: societas, Flor. 2, 8, 5; Ov. M. 13, 41.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right