Definition of infirmantis
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2028686
1.
LNS
infirmantis, infirmantis
infirmo
Mostly Plural
noun (m., 3rd pure I-stem declension)
  1. the weak, sick
Abbreviations
infirmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. infirmus. Act., to deprive of strength, to weaken, enfeeble. Lit.: legiones, Tac. A. 15, 10: munimenta madore, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 6: hominem, Cels. 2, 12.

— Trop. To invalidate, disprove, refute: res tam leves infirmare ac diluere, Cic. Rosc. Am. 15, 42; with tollere, id. N. D. 2, 59, 147; with frangere, id. de Or. 131: fidem testis, id. Rosc. Com. 15, 45: fidem alicui, id. Att. 15, 26.

— To annul, make void: legem, Liv. 34, 3; Quint. 7, 1, 49: contractum, Dig. 49, 14, 46: graviter ferens aliquid a se factum infirmari, Vell. 2, 2, 1: acta illa atque omnes res superioris anni, Cic. Sest. 18, 40.

— Neutr. only in part. pres. as subst.: infirmantes, um, m., the weak, sick, Sulp. Sev. Vit. S. Mart. 18, 5; id. Ep. 2, 12.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right