Definition of infirmitas
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2028683
1.
LNS
infirmitās, infirmitātis
infirmus
noun (f., 3rd declension)
  1. want of strength
  2. weakness, feebleness
  3. infirmity, indisposition, sickness
  4. of the weaker sex, women
  5. fickleness, inconstancy
Abbreviations
infirmitas, ātis, f. infirmus, want of strength; weakness, feebleness. Lit.: puerorum, Cic. de Sen. 10, 33: summa gracilitas et infirmitas corporis, id. Fam. 7, 1: oculorum, Plin. Ep. 7, 21: propter sexus infirmitatem, Ulp. Fragm. 11, 1: aetatis, Paul. Sent. 1, 7, 2.

— In partic. (sc. corporis, valetudinis), infirmity, indisposition, sickness: suspicionem infirmitatis dare, Suet. Tib. 72: infirmitate correptus, Just. 28, 3; Plin. Ep. 10, 6, 1: infirmitate impeditus, Dig. 4, 6, 38.

— Transf. Of things: hordeo contra tempestates maxima infirmitas, Plin. 18, 7, 18, ยง 78: aedificii, Dig. 39, 2, 43: nimia vini, Col. 12; 20, 7.

— Concr., of the weaker sex, women, Liv. 34, 7 fin.: infirmitas a robustioribus separanda est, children, Quint. 2, 2, 14.

— Trop. In gen.: animi, want of spirit, want of courage, Cic. Rosc. Am. 4, 10: mentis, Sen. Ep. 11: memoriae, weakness, Dig. 41, 2, 44: necesse est aut infirmitati aut invidiae adsignetur, Caec. in Cic. Fam. 6, 7, 3.

— In partic., fickleness, inconstancy: infirmitatem Gallorum veritus, quod sunt in consiliis capiendis mobiles, Caes. B. G. 4, 5.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right