in-fībulo (-fiblo), āvi, ātum, 1, v. a. in-fibula, to clasp, buckle, or button together, to close with a clasp or pin (rare): infibulati sacrificabant flamines propter usum aeris antiquissimum aereis fibulis, Paul. ex Fest. p. 113 Mull.; Serv. Verg. A. 4, 262.
— Esp. Med. t. t.: adulescentulos interdum vocis, interdum valetudinis causa, to infibulate, Cels. 7, 25, 3.
— In cookery, to fasten together that which is larded or stuffed, Apic. 8, 7, ยง 372.