Definition of infense
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 2028596
1.
LNS
infensē
infensus
adverb
  1. hostilely, bitterly
Abbreviations
infensus, a, um, adj. 2. in-fendo, hostile, inimical, enraged (class.; cf. infestus): infenso atque inimico animo venire, Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149.

— With dat.: Drances infensus Turno, Verg. A. 11, 122: opes principibus infensae, dangerous, Tac. A. 11, 1.

— With in and acc.: infensioribus in se quam in illum judicibus, Liv. 39, 6, 5: infensius servitium, hard, oppressive, Tac. A. 1, 81: valetudo, illness, sickness, id. ib. 14, 56; 4, 48; Suet. Vit. 14; Vop. Aur. 36.

— Sup.: infensissima virtus, Aug. cont. Jul. Pelag. 6, § 34.

— Hence, adv.: infensē, hostilely, bitterly (class.): quis Isocrati est adversatus infensius? Cic. Or. 51, 172: infense invectus, Tac. A. 5, 3.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right