in-ēvītābilis, e, adj., unavoidable, inevitable (post-Aug.): fulmen, Ov. M. 3, 301: mala, Sen. Q. N. 2, 50: fatum, Curt. 4, 6, 11; cf.: sors fati, id. 10, 1, 14: crimen, Tac. A. 1, 74.
—Plur. subst.: inēvītābilia, Sen. Ep. 30, 6.
—Adv.: in-ēvītābiliter, unavoidably, inevitably: nos compellit, Aug. Enchir. 13.